دندان‌ها ممکن است در اثر ضربه دچار شکستگی‌های طولی شوند. در این مواقع می‌توان با استفاده از مواد همرنگ دندان یا کامپوزیت فاصله شکستگی را پر کرد. شکستگی‌هایی که عرضی هستند هم قابل‌ترمیم‌اند.
دندان‌های جلو اغلب در معرض صدمات مختلف هستند. این صدمات شامل حوادث زمان کودکی، تصادفات، عدم نگهداری صحیح مانند مصرف زیاد تخمه و یخ و جویدن استخوان و… است. روش‌های درمانی این ضایعه بر حسب وسعت شکستگی متفاوت هستند.
● فرم دادن دندان‌ها (Cosmetic Contouring )
گاهی اوقات در صورتی که شکستگی لبه دندان‌ها مختصر و در حد لب پریدگی باشد، می‌توان آن قسمت را با تراش مختصر لبه‌های تیز صاف کرد و شاید نیازی به ترمیم و درمان‌های وسیع نباشد.
● ترمیم شکستگی با کامپازیت (Composite Filling )
در صورتی که وسعت شکستگی بیشتر باشد، بهترین راه درمان بخصوص در سنین پایین و اطفال، ترمیم قسمت شکسته با کامپازیت است. در این روش نسج دندان تراش مختصری خورده و نسج سالم تا حد ممکن حفظ می‌شود. در این روش درمانی اغلب حتی نیازی به تزریق داروی بی حسی نیست.
این درمان در یک جلسه انجام می‌شود و در صورتی که بیمار نکات مربوط به پرکردگی‌های دندان‌های جلو را رعایت کند، می‌تواند بین 5 تا 8 سال عمر داشته باشد. البته همان طور که ذکر شد، تمام ترمیم‌های کامپازیتی نیاز به معاینات و تمیز کردن‌های دوره ای دارند که باید هر 6 ماه یکبار توسط دندان پزشک انجام شود.
● لامینیت و روکش‌های چینی (Porcelain Veneers & Crowns )
در مواردی که وسعت شکستگی بیش از حدی باشد که بتوان آن را با کامپازیت ترمیم کرد، به ناچار باید از روش‌های غیر مستقیم یا لابراتواری مانند لامینیت یا روکش کمک گرفت. در صورتی که شکستگی از طوق دندان بوده و تاج دندان بطور کامل از دست رفته باشد، بهتر است پس از انجام معالجه عصب یا روت کانال، ابتدا تاج دندان توسط پست و کر بازسازی شده و سپس روکش شود.