عصر خانواده
🍏 بهداشت دهان و دندان در کودکان
در برنامه عصر خانواده (شبکه 2)
با حضور دکتر افشین میرزایی
🍏 بهداشت دهان و دندان در کودکان
در برنامه عصر خانواده (شبکه 2)
با حضور دکتر افشین میرزایی
به بهانه انتخاب شدن به عنوان بهترین دندانپزشکی در تهران , دندانپزشک خوب در ایران از سوی انجمن سلامت ایرانیان اطلاعات زیر در اختیار والدین محترم قرار می گیرد . مرکز دندانپزشکی نوین، یکی از مجهزترین و مدرن ترین مراکز دندانپزشکی بوده و در محیطی آرام و با رعایت کامل اصول بهداشتی، با بیش از 15 سال سابقه، همچون سالهای قبل جز بهترین دندانپزشکی های فوق تخصصی تهران می باشد. قیمت هایی که برای این مرکز دندانپزشکی تعیین شده است بسیار مناسب و منصفانه است. قیمت ارزان خدمات این مرکز خدمتی از سوی دندانپزشک فوق تخصصی اطفال، دکتر افشین میرزایی می باشد که در جهت رسیدگی به دندان های کودکانی است که والدینشان قادر به هزینه های سنگین دندانپزشکی نمی باشند. مرکز دندانپزشکی نوین صفت بهترین دندانپزشکی– بهترین دندانپزشکی در تهران را به خود اختصاص می دهد این را بیمارانی که حتی فقط یک بار به این مرکز مراجعه کرده اند می گویند که جزو آیتم های انتخاب بهترین بوده است . مرکز دندانپزشکی نوین به سرپرستی دکتر افشین میرزایی (دندانپزشک اطفال و بزرگسال) ، دستیاران مجرب و آموزش دیده ، ایجاد فضای مناسب جهت گروه سنی اطفال ونوجوان ( استفاده از تکنیک های درمان بدون درد ، استریلیزاسیون پیشرفته ، محیطی بسیار آرامش بخش ودلنشین برای کودک ، برخورد بسیار دوستانه وایجاد روابطی صمیمی با کودک ، وجود اتاق بازی وسرگرمی ، اتاق جایزه و……) امکان انجام موفق کلیه درمانهای دندانپزشکی اطفال و نوجوان را دارد . در مرکز دندانپزشکی نوین کلیه درمانهای دندانپزشکی اطفال ونوجوان از قبیل ترمیم دندانهای شیری ، ترمیم دندانهای دایمی ، عصب کشی دندانهای شیری ، عصب کشی دندانهای دایمی ، روکش دندانهای شیری ودایمی ، انواع فضا نگهدار ها ، فلوراید تراپی ، فیشور سیلنت ، انجام کلیه درمانهای ارتودنسی ( متحرک و ثابت ) ، درمان کودکان ناهمکار وناتوان ذهنی وحرکتی ( بروش دندانپزشکی در خواب ) انجام می پذیرد دندانپزشکی نوین نخواهد گفت بهترین دندانپزشکی در تهران می باشد اما این را به جرات میگوید که با سابقه 7 ساله خود اینک مورد تایید والدینی می باشد که سلامتی کودکان خود را جز اولین اولویت های زندگی کودکان خود قرار داده اند و می خواهند کودکان خود را نزد بهترین دندانپزشکی در تهران ببرند #دکتر افشین میرزاییبهترین دندانپزشک در تهران | دندانپزشکی خوب در تهران
بهترین دندانپزشکی در تهران , دندانپزشک خوب
بهترین دندانپزشکی , دندانپزشکی در تهران
کشیدن دندان یکی از دغدغه های بزرگ بشر در تمام دوران بوده است و امروزه کسی نیست که حداقل برای کشیدن دندان عقل و در آوردن دندان عقل نفهته به پزشک مراجعه نکند. پزشک جراح لثه و دندان، با عمل جراحی خاصی می تواند دندان های نهفته را بیرون آورده و با انبر کشیدن دندان خارج سازد. قیمت کشیدن دندان معمولاً زیاد نیست و از عملیات ترمیمی دندان ها مانند عصب کشی، کمتر است. به هر حال اگر نیاز به جراحی برای کشیدن ریشه دندان باشد هزینه و قیمت افزایش می یابد. بعد از عمل باید به دستورات دکتر دندانپزشک خود به دقت عمل کنید تا دچار چرک و عفونت نشوید. اگر باردار هستید و با دندان درد بارداری مئاجه هستید، این نکته را به پزشک بگویید تا از آسیب احتمالی به جنین پیشگیری کند. بیماران قلبی و دیابتی نیز باید پزشک را از ناراحتی خود آگاه سازند. هر چند بسیاری از تلاش ها برای حفظ یک دندان انجام می شود، گاهی اوقات لازم می شود دندان فرد کشیده شود. یکی از اولین نگرانی ها در زمان صحبت کردن از کشیدن دندان معمولاً درد مربوط به عمل جراحی کشیدن دندان در مطب دندان پزشکی است. برای حداقل کردن مقدار این درد و ناراحتی ناشی از آن معمولاً توصیه می شود از عمل کشیدن بدون درد دندان و یا سایر روش هایی استفاده شود که مطابق شرایط بیمار برای حل این مشکل قابل استفاده هستند. یک دندان پزشک یا یک جراح ارتودنسی ممکن است کشیدن یک دندان را به بسیاری دلایل مختلف به بیمار توصیه کند. در این حالت احتمالاً دندان به صورت نا امید کننده آسیب دیده است و به همین خاطر حتی از طریق عصب کشی نیز قابل نگه داشتن نیست. کشیدن دندان بدون درد همچنین ممکن است به خاطر تراکم دندان ها یا قرارگیری نادرست آنها (ایجاد مشکل در جویدن غذا) که می تواند باعث جلوگیری از رشد دندان های جدید شود، لازم و ضروری باشد. علاوه بر این ممکن است از بین رفتن دندان در نتیجه بیماری های لثه یا حتی در نتیجه یک تصادف برای افراد مختلف اتفاق بیفتد. در کشیدن ساده دندان، معمولاً دندان پزشک دندان مورد نظر را با انبر مخصوص نگه داشته و به سمت عقب و جلو تکان می دهد تا به این ترتیب اتصال آن را با استخوان سست کند. در این حالت ممکن است نیاز به برداشتن بافت لثه روی دندان در حالتی وجود داشته باشد که دندان بطور کامل از لثه خارج نشده باشد. پس از کشیدن دندان، یک لخته خونی در محلی که دندان در آن قرار داشته ایجاد می شود. در این رابطه مهم است که لخته خونی از جای آن خارج نشود زیرا لخته ایجاد شده می تواند به درمان بافت مورد نظر کمک کند. علاوه بر این دستکاری لخته ایجاد شده می تواند باعث ایجاد حفره خشک شود که در عمل شرایط دردناکی است که می تواند خود به خود درمان شده یا نیاز به عملیات درمانی اضافی داشته باشد. علاوه بر این ممکن است پس از کشیدن دندان مقداری ورم و خونریزی لثه اندک در طول 24 ساعت بعد مشاهده شود. یک دندان کشیده شده باعث ایجاد یک شکاف خالی بزرگ می شود که با انتقال سایر دندان ها از جای خود تا حدودی پر می شود. شما همچنین ممکن است با ایجاد مشکل در هنگام جویدن یا مشکلات خاص در ارتباط با قرارگیری نادرست دندان ها (ایجاد مشکل در گاز گرفتن) مواجه شوید. این مشکلات می تواند با استفاده از ایمپلنت دندان، بهره گیری از پل های ثابت روی دندان ها یا بکارگیری دندان مصنوعی بر طرف و حل شود. پس از کشیدن یک دندان، یک حفره خالی در بافت لثه ایجاد می شود که مربوط به محل قرارگیری دندان کشیده شده است. اگر از این حفره به نحو مناسب مراقبت نشود، استخوانی که دندان بر روی آن قرار داشته شروع به جذب شدن و تحلیل رفتن می کند و در نتیجه این موضوع لاغر و ضعیف می شود. برای برخورد با این مشکل می توان از روش های درمانی ممکن برای جایگزین کردن این فضای خالی با یک دندان مصنوعی، پل یا ایمپلنت دندان استفاده کرد. پوشاندن حفره دندان در این حالت می تواند به حداقل شدن تحلیل استخوان کمک کند و به این ترتیب می توان از عمق و ارتفاع استخوان دندان حفاظت کرد و شرایط بهتری را برای استفاده آتی از دندان مصنوعی، پل یا ایمپلنت فراهم نمود. هنگامی که دندان کشیده می شود، یک ماده پیوند استخوانی در داخل حفره قرار می گیرد. در برخی از مراکز دندانپزشکی از ماده پیوند استخوانی نوس برای این کار استفاده می شود که یک ماده معدنی استخوانی متخلخل و طبیعی است که برای حل این مشکل از استخوان گاو تهیه می شود. به خاطر ساختار طبیعی این ماده، نوس بطور فیزیکی و نیز شیمیایی قابل مقایسه و شبیه به ماده معدنی بکار رفته در استخوان انسان می باشد و بیشترین سازگاری را با بدن انسان دارد. ماده پیوند استخوانی در طول زمانی سخت تر می شود و در نهایت جزئی از ساختار استخوان فک خواهد شد. به این ترتیب می توان اطمینان داشت زیرساخت مناسب برای جایگذاری ایمپلنت، پل و یا دندان مصنوعی وجود خواهد داشت. پس از جایگذاری ماده پیوند استخوانی، از یک پوسته کلاژن بر روی ماده پیوندی استفاده می شود و به این ترتیب می توان امکان درمان مناسب بافت لثه را فراهم کرد. پوسته کلاژن ساختاری است که بر روی حفره ایجاد شده کشیده می شود. در عمل نگهداری از حفره دندان پس از کشیدن آن دارای مزایای اصلی زیر است: دندان عقل یا سومین دندان آسیاب در دهان معمولاً دچار آسیب می شود. دندان عقل معمولاً در سنین بین 17 و 21 سال در دهان ظاهر می شود. دندان پزشکان این دندان را معمولاً سومین دندان آسیابی می نامند. در این حالت دندان عقل معمولاً به علت عدم وجود فضای کافی برای رشد آن آسیب می بیند. یک دندان عقل همچنین می تواند در موقعیت نا مناسب رشد کند یا در استخوان فک کج شود. یک دندان آسیب دیده ممکن است درد کمی برای فرد به همراه داشته باشد. در این حالت فرد ممکن است حتی وجود دندان را حس نیز نکند. به هر حال، زمانی که رشد دندان عقل شروع می شود، بافت لثه روی آن ممکن است دچار التهاب شده و این موضوع به لثه آسیب برساند. در این حالت شما ممکن است در اطراف دندان احساس درد داشته باشید یا این درد را در اطراف گوش خود احساس کنید. علاوه بر این، مواد غذایی ممکن است در بافت لثه که به خاطر دندان عقل دچار مشکل شده گیر بیفتد. این موارد می تواند باعث ایجاد عفونتی شود که به آن در اصطلاح پری کرونیت یا اوپرکولیتیس گفته می شود. اگر این مشکل به موقع درمان نشود، این عفونت می تواند به گلو یا گردن فرد سرایت کرده و در این نواحی نیز پخش شود. دندان های آسیب دیده می توانند دچار پوسیدگی دندان شوند. یک دندان آسیب دیده همچنین می تواند به دندان های آسیابی مجاور خود فشار وارد کند و باعث حرکت این دندان ها و ایجاد پوسیدگی در آنها یا ابتلا به بیماری های لثه شود. علاوه بر این دندان های آسیب دیده می توانند باعث بر هم خوردن نحوه قرار گرفتن صحیح دندان ها در کنار یکدیگر شوند. در حالت های نادر، دندان آسیب دیده می تواند باعث ایجاد کیست یا مشکلات مشابه در استخوان فک شوند. علائم مربوط به وجود یک دندان آسیب دیده یا دارای التهاب به شرح زیر هستند: در این حالت درد می تواند برای چند روز ادامه داشته باشد و سپس از بین برود. با این وجود درد ممکن است پس از چند هفته یا چند ماه بعد دوباره باز گردد. در عمل برای تشخیص یک دندان آسیب دیده می توان از رادیولوژی با استفاده از اشعه ایکس استفاده کرد. گاهی اوقات می توان مشکلات ناچیز در این ارتباط را با دهان شویه با آب نمک گرم (نصف قاشق نمک در 8 اونس آب) برطرف کرد. در اینگونه مواقع همچنین می توان از داروهای ضد درد نیز استفاده کرد. اگر درد دندان شما ادامه داشته، عفونت کرده یا به دندان های مجاور سرایت نمود، درمان معمول کشیدن دندان آسیب دیده است. در مراکز دندان پزشکی، از فعالیت های خاص قبل از کشیدن دندان استفاده می شود که به این ترتیب می توان از کشیدن بدون درد دندان عقل بیمار مطمئن شد. در عمل کشیدن دندان عقل بین 15 تا 30 دقیقه طول می کشد. در این حالت جراح از بی حسی موضعی برای کشیدن دندان استفاده می کند و پس از کشیدن دندان به شما دستورهای ساده برای مراقبت های پس از عمل جراحی می دهد. پس از عمل جراحی، شما ممکن است کمی ورم در ناحیه گردن و فک خود داشته باشید. سعی کنید پس از کشیدن دندان عقل از خوردن غذاهای سخت اجتناب و خودداری کنید. گاهی اوقات دندان عقل برای پیش گیری از مشکلات احتمالی قبل از شروع فرآیند ظاهر شدن آن در دهان کشیده می شود. انجام این کار می تواند از وقوع مشکلات احتمالی جلوگیری کند. در این حالت روش کشیدن دندان عقل مشابه حالت عادی است، به استثنای اینکه ناراحتی و درد فرد حتی کمتر از حالت عادی می باشد. گاهی اوقات بهتر است دندان عقل قبل از رسیدن فرد به سن 21 سالگی و سن ارتودنسی کشیده شود. در این حالت عمل جراحی پیچیدگی کمتری دارد و بافت لثه و استخوان فک نیز بهتر ترمیم می شود. مراقبت های پس از کشیدن دندان عقل به شرح زیر هستند: ضرورت حفظ دندان بر هیچ کس پوشیده نیست. برای همین ضررهای ثانوی ناشی از فقدان دندان، بر ضرورت حفظ دندان ها تأکید می کند. برای خارج کردن دندان های آبسه کرده، کیست دار ، دندان لق شده، درمان کجی دندان ها ، کشیدن ریشه دندان پوسیده در کودکان و بزرگسالان پزشک از راهکارهای مختلفی استفاده می کند که بحث در مورد آنها از حوصله ی این مختصر خارج است. در هنگام خارج کردن و کشیدن دندان پزشک از بی حسی موضعی استفاده می کند تا بیمار دچار هیچ گونه درد و ناراحتی نگردد. در واقع کشیدن دندان بدون بی حسی، یک کابوس است و پزشک تا از بی حسی دندان مطمئن نشده باشد، هرگز این کار را انجام نمی دهد.چگونه می توان یک دندان را کشید؟
نتایج حاصل از کشیدن دندان چیستند؟
حفظ حفره دندانی
کشیدن دندان عقل
درمان
کشیدن دندان عقل به صورت پیش گیرانه
ترجمه، تأليف و تدوين: دکتر افشین میرزایی
بهترین دندانپزشک
دندانپزشكي بدون درد و استرس
اضطراب بيماران از دندان پزشكى يك مسئله شائع است كه هر دندان پزشك ممكن است با اين دسته از بيماران رو به رو شوند. همان طور كه اضطراب باعث عوارض شخصى براي بيمار مبتلا است، مانع عملكرد باليني دندان پزشك نيز مي شود. در نتيجه اين موضوع بايد جدى گرفته شود و با شيوه درست با آن برخورد شود. يك دندان پزشك عمومى بايد قابليت كنترل و يا حتى درمان اين اضطراب را تا حدى داشته باشد. شناسايي اين بيماران قبل از شروع درمان حائز اهميت است. بيماران مبتلا به اضطراب و ترس از دندان پزشكى را مى توان معمولا از طريق گفتگو با بيمار و پرس و جو از تجارب قبلى و احساساتش نسبت به دندان پزشكى شناخت. همه ما دندان پزشكان آكاه هستيم كه بسيارى از افراد جامعه نسبت به دندان پزشكى حس خوشايندى ندارند. طبق تحقيقات انجام شده ٤٠٪ از جمعيت ، ترس را نسبت به دندان پزشكى اعتراف مى كنند. اما درجات مختلفى از ترس وجود دارد؛ بعضى افراد مشكل تر به سراغ دندان پزشكى مى روند. برخى ديگر اصلا قدرت روبه رويى با اين ترس را ندارند و تحت هيچ عنوانى به دندان پزشك رجوع نمى كنند. طبق اين گفته ها ٣ دسته بندى وجود دارد:
١) ترس از دندان پزشكى dental fear
٢)اضطراب از دندان پزشكى dental anxiety
٣) ترس بيمار گونه از دندان پزشكى dental phobia
اين اصطلاحات همگى يك پديده را توصيف مى كنند اما ميزان واكنش فرد از ترس به اضطراب افزايش مى يابد و در بعضى موارد به phobia، ترس بيمار گونه تبديل مى شود. پيدا كردن مرزى مشخص بين اين اصطلاحات مشكل است.
ترس از دندانپزشكى (dental fear) : ترس حسى است كاملا طبيعى. واكنشى است انطباقى كه در واقع قرار است فرد را در برابر خطر محافظت كند. پاسخ هر فرد به احساس ترس از ٣ بخش تشكيل شده است: فيزيولوژيك، شناختى و جزء رفتارى.. اين سه پاسخ ارتباط نزديكى به يكديگر دارند و هريك ديگرى را تحريك خواهد كرد. جزء فيزيولوژيك شامل فعال شدن سيستم عصبى سمپاتيك با افزايش سطح آدرنالين كه منجر به تعريق، افزايش ضربان قلب و مشكلات معده مى شود. جزء شناختى شامل تفكر منفى فرد مى شود، افكارى مانند : “اين خطرناك است، ممكن است من صدمه ببينم، بميرم، من بايد خودم را نجات دهم، فرار كنم…” در حالى كه بخش رفتارى شامل تلاش براى مبارزه با وضعيت و يا دور شدن از آن است. ترس افراد از درد در علم پزشكى كاملا طبيعي است. برخى افراد انتظار دارند كه درمان دندان و عمليات دندان پزشكى دردناك باشد، در نتيجه ترس را تجربه مى كنند. ترس از ناشناخته ها نيز طبيعى است. مثلا فردى كه براى اولين بار دندان خود را مى كشد و يا درمان ريشه انجام مى دهد ممكن است احساس ترس را تجربه كند. در هر صورت بايد در نظر داشت كه ترس قابل كنترل است و فرد قادر به مقابله با اين استرس مى باشد. اضطراب از دندان پزشكى(dental anxiety) : اضطراب مشابه ترس است و از همان ٣ compartment تشكيل شده است. تفاوت اصلى ماهيت محرك است كه واكنش را آغاز مى كند و ميزان شدت واكنش كه حس تهديد شدن را در بيمار برافروخته است. يك فرد مضطرب ممكن است حتى زمانى كه از تاريخ زمان visit خود مطلع مى شود يك واكنش شديد از ترس نشان دهد. فقط فكر كردن در مورد بازديد از كلينيك دندان پزشكى ممكن است وى را از خود بى خود كند. اين دسته از بيماران خود آگاهند كه اين نوع واكنش ها غير طبيعى و تا حدى اغراق آميز است. و اغلب با وجود اضطراب به دندان پزشك رجوع خواهند كرد..
گروه آخر dental phobia در واقع يك بيمارى است. افرادى كه طبق معيار هاى خاص پزشكى در اين گروه قرار مى گيرند به اصطلاح odontophobia مى نامند. تشخيص اين گروه از افراد با تيم دندان پزشكى نيست بلكه روانپزشك و يا روان شناس آموزش ديده بايد به كمك تيم دندان پزشكى آيند. اين دسته از بيماران معمولا به كلينيك دندان پزشكى رجوع نخواهند كرد. ممكن است در برخى موارد نادر در زمان درد شديد و غير قابل تحمل به دندان پزشك رجوع كنند. اغلب آنها دندان هاى خود را مسواك نمى زنند چرا كه حتى نگاه كردن به دندان ها يادآورى از دندان پزشك و اضطراب بيش از حد است و حس نا خوشايندى به آن ها مى دهد. نرفتن به دندان پزشكى اغلب به افزايش نياز آن ها به درمان دندان منجر مى شود كه اين خود علتى است براى افزايش اضطراب بيشتر و شرم بيمار. اكثر اين دسته از بيماران هراس از اجتماع نيز دارند كه بى ارتباط به شرايط و بهداشت دهان و دندان آن ها هم نيست. در واقع اين ترس بيمار گونه روزمره فرد را تا حد زيادى تحت تأثير قرار مى دهد.
علت ترس بيماران چيست؟
etiology: تجارب منفى در گذشته به نظر علت اصلى ترس افراد از دندان پزشكى است. افراد معمولا شرايطى را تجربه كرده اند و يا حتى فقط شاهد اين شرائط بوده اند و يا برايشان تعريف شده است (والدين به كودكان) اما اين تعاريف روى ديدگاه فرد بسيار تأثير گذار بوده است تا حدى كه بعدها در زمانى كه محركى اين شرايط را يادآورى كند، واكنش ها و الگو هاى رفتارى مربوط به ترس را بروز مى دهند. اين شرايط به اصطلاح classic conditioning ناميده مى شود كه براى اولين بار در سال ١٩٢٧ توسط Ivan Pavlov مطرح شد. وقتى فرد حسى ناخوشايند را در دندان پزشكى تجربه مى كند، مثلا برخورد فرز به زبان يك واكنش احساسى به صورت خودكار نسبت به اين شرايط در وى شكل مى گيرد. محرك هاى منفى مى توانند همراه با محرك حاضر( شرطى) مثل حضور در كلينيك دندان پزشكى باشند. فرد با تجربه محرك شرطى، دفعه بعد در مراجعه به دندان پزشك، وضعيت را سريع تر تشخيص داده و پاسخ به آن با توجه به انتظار از وضعيت، ترس و اجتناب خواهد بود. پاسخ بيمار با چنين تجربه اي در هر بار رويارويى با چنين وضعيعتى شديدتر خواهد بود. محرك براى بروز چنين عكس العملى مى توانند به پيش پا افتادگى طعم، بو و يا حتى صدا باشد. تجربه هر شرايطى كه به اندازه كافى يادآور دندان پزشكى باشد با واكنش احساسى شرطى (conditioned emotional response) بيمار همراه خواهد بود؛ به عبارت ديگر چنين پاسخى از بيمار نياز به محرك دارد. بايد در نظر داشت كه درد يك احساس ذهنى است و فهم هر بيمار از درد و درمان دندان پزشكى با ديگرى متفاوت است حتى ديدگاه دندان پزشكان نيز در اين مورد با يكديگر متفاوت است. لازم به ذكر است كه حفره دهان بيشترين گيرنده هاى درد را نسبت به بقيه قسمت هاى بدن دارد. دلايل بعدى ترس از دندان پزشكى مى تواند سن بيمار، جنسيت فرد، شرايط روحى -روانى، اجتماعى -اقتصادى و ميزان بهداشت دهان باشد. در نظر بگيريم كه همه موارد نام برده به يكديگر وابسته اند. به طور مثال طبقات پايين جامعه به علت شرايط سخت زندگى، تغذيه بدى دارند كه منجر به بهداشت ضعيف دهان و ايمنى پايين فرد مى شود. معمولا جوانان بيشتر از كودكان، نوجوانان و ميان سالان ترس از خود بروز مى دهند كه مى تواند به دليل شرايط هورمونى بعد از بلوغ و شرايط روحى-روانى باشد چرا كه اين دسته از اجتماع در معرض فشارهاى زيادى مى باشند.
اضطراب دندان پزشكى در زنان بيشتر گزارش شده است تا مردان. اين مى تواند به علت درك متفاوت جنس زن و مرد از درد باشد و يا حتى مسائل فرهنگى و سنتى كه زنان بيشتر از مردان ابراز احساسات مى كنند. ترس از دندان پزشكى همچنين مى تواند به علت ندشتن آگاهى و شناخت از مراحل درمانى باشد. شرايط غير قابل كنترل و غير قابل پيش بينى براى بيمار خطرناك و نفرت انگيز است. اما همه اين شرايط مى تواند توسط دندان پزشك با توجه و توضيحات به اندازه حل شود. اضطراب از دندان پزشكى بى ارتباط به اضطراب عمومى فرد نيست. سابقه اعتياد در افراد، شكنجه هاى جسمى و روحى افراد ممكن است تبديل به odontophobia شود. اضطراب در بيماران بسيار شايع است اما پيدا كردن علت آن و شيوه مناسب براى كمك به اين دسته از بيماران بسيار مشكل است.
نتيجه اين اضطراب بر روى خود بيمار چيست؟ اجتناب دراز مدت از درمان هاى دندان پزشكى منجر به از دست دادن تدريجى دندان ها، پو سيدگى و مشكلات پريو و لثه مى شود كه در نهايت به تحليل استخوان ختم مى شود. همه اين موارد كيفيت زندگى فرد را به شدت كاهش مى دهد. نتيجه اضطراب بيماران از ديدگاه تيم دندان پزشكى: همان طور كه مطرح شد بسيارى از بيماران با اضطراب دندان پزشكى، بالآخره به دندان پزشك مراجعه مى كنند. طبق آمار شانس رو به رويي دندان پزشكان با اين دسته از بيماران بالا مى باشد. اين دسته از بيماران به علت اضطراب بيش از اندازه به مراتب وقت خود را cancel مى كنند. احتمال انصراف بيمار حين درمان و ترك كلينيك وجود دارد. تكرار اين وقايعه ضرر زمان و هم چنين مالى براى كلينيك و تيم درمانى به همراه دارد. همه اين مسائل كيفيت درمان انجام شده را پايين مى آورد و استرس كارى دندان پزشك را افزايش مى دهد. براى درمان بهينه اين دسته از بيماران، اولين قدم شناسايي آن ها مى باشد. دندان پزشكان با حوصله و دقت، بيماران زير نظر بگيرند. با سوال جواب هاى مناسب با به كارگيرى تجارب خود بعد از گوش كردن به پاسخ ها مى توان نتيجه گيرى كرد. بايد به بيماران زمانى براى بيان مشكلات و ابراز احساسات اختصاص داد. اين هنر دندان پزشك است چطور با بيماران رابطه برقرار كنند و بر حسب نياز هاى بيمار گفتگو را هدفمند جلو برد. بيمار بايد به دندان پزشك خود اطمينان كند و لازمه اين اطمينان ارتباط سالم، مختصر و قوى دكتر با بيمار است. دكتر دندان پزشك بايد بتواند به بيمار كمك كند تا بر ترس خود چيره شود. به اين منظور بايد به بيمار كمك كرد تا نسبت به شرايط آگاهى و كنترل نسبي داشته باشد، در غير اين صورت كاملا طبيعى است كه بيمار در سدد حفظ و نگهدارى خود برآيد. بايد به بيمار كمك كرد كه خود و دندان پزشك معالج خود را در يك تيم ببيند. ارتباط(communication) بيمار با دكتر و پرسنل قبل، حين درمان و بعد از درمان بسيار حائز اهميت است.لازم است زبان اشاره اى قابل اجرا براى ايجاد ارتباط بيمار با دندان پزشك در حين درمان، در نظر گرفته شود. انطاف پذيرى نسبى دكتر حين درمان پشنهاد مى شود. در بعضى موارد حضور دوست و يا شخصى مورد اطمينان بيمار در اتاق در حين درمان پيشنهاد مى شود. اين شخص سوم نقش پشتيبان روحى-روانى را براى بيمار خواهد داشت. مدت زمان جلسه درمان بسيار حائز اهميت است. براى اكثر بيماران اولين سؤال اين است:” چقدر طول مى كشه؟” توضيح دادن و آماده كردن روانى اين بيماران براى آنچه قرار است اتفاق بيافتد و مدت زمان آن بسيار مفيد است. نقش دندان پزشك در بر قرارى آرامش بيماران مضطرب بر روى يونيت دندان پزشكى: بسيارى از همكاران حين درمان به مراتب به بيمار گوش زد مى كنند:”سعى كنيد آرام باشيد و relax كنيد”!!! بيمار چه بهداشتى از اين جمله خواهد داشت؟ اين قبيل جملات چه تاثيرى بر بيمار دارد؟ دندان پزشك بايد قادر باشد كه به بيمار ياد دهد با تمركز به آرامش برسد نه صرفا با لغات وى را وادار كند. بر گرفته از تمرينات يوگا كه ريشه در هندوستان دارد، اولين قدم، تشويق بيمار به تنفس درست، آرام و عميق است. يوگا در دراز مدت فرد را قادر به كنترل كامل بدن و ذهن مى كند. خون با غلظت كم اكسيژن باعث تشديد اضطراب، افسردگى ، خستگى مى شود. اين موضوع اهميت تنفس درست را پر رنگ تر مى كند. مهم ترين قدم براى relax كردن فيزيكى بيماران، آموزش درست تنفس به فرد است. از بيمار بخواهيد يك دم عميق( ٥ ثانيه) بگيرد. يك ثانيه معكس و سپس به آهستگى بازدم خود را رها كند. بعضى بيماران به منظور تمركز بيشتر چشم هاى خود را مى بندند. برخى با چشم هاى باز راحت ترند. دندان پزشك مى تواند در شمارش ثانيه ها با بيمار همراهى كند تا مطمئن شود بيمار به درستى نفس مى كشد. معمولا بعد از ٢ تا ٥ دقيقه تنفس با اين تكنيك احساس آرامش بيشترى مى كند. اين تكنيك قبل از قالب گيرى، تزريق و جايگذارى rubber dam پيشنهاد مى شود. در مراحل بعد مى توان بيمار را به relax كردن عضلات تشويق كرد. چهار دسته از عضلات بيشترين استرس را حين درمان هاى دندان پزشكى دارند كه عبارتند از پاها، عضلات پشت پا، ران ها و عضلات باسن. تكنيك tell-show-do كه بيشتر در مورد كودكان به كار مى رود نيز مى تواند در مورد بيماران مضطرب بالغ مفيد است. به بيمار توضيح مى دهيد، آموزش مى دهيد چه طور همكارى كند، نشانش مى دهيد و او انجام مى دهد. در اين حالت بيمار احساس مفيد بودن مى كند و در نتيجه حس خوشايندى از خود و محيط مى كند. گاهى پرت كردن حواس بيمار(distraction) از طريق پخش كردن موسيقى و يا تلويريون مى تواند مفيد باشد. موسيقى با تأثير بر روى گيرنده هاى مغز و neurotransmitter ها مى تواند استرس بيمار را كم كند. در كنار همه اين تكنيك ها، راه كارهاى دارويى بسيارى نيز وجود دارد كه در صورت لزوم دندان پزشك از آن استفاده مى كند.
یکی از بهترین دندان پزشک تهران دکتر افشین میرزایی
کودکان از نظر دندان پزشکی طبق طبقه بندی سه نوع می باشد. 1- کودک کاملا همکار 2- کودک فاقد قابلیت همکاری 3- کودک مستعد برای همکاری
گروه اول: کودکان کاملا همکار، کودکانی هستند که روحیه همکاری دارند آرام بوده و حداقل اضطراب را دارا هستند و می توانند به راحتی درمان شوند وقتی که راهنمایی هایی برای چگونگی رفتار توسط دندانپزشک تعیین می شود در چارچوب تعیین شده رفتار می کنند.
گروه دوم :نیز گروهی هستند که فاقد قابلیت همکاری هستند مثل کودکان خیلی کوچک که ارتباط با آنان از طریق گفتگو امکان پذیر نیست و در واقع به دلیل سنشان توانایی همکاری ندارند.
گروه سوم: که در این رده قرار می گیرند کودکانی هستند که ضعف های خاصی دارند یا عقب افتاده می باشند که تکنیک های خاص کنترل رفتار و حتی دندانپزشکی بیمارستانی برایشان تجویز می شود. گروه سوم گروهی هستند که توانایی برقراری ارتباط را دارند ولی به دلایلی همکاری نمی کنند. این گروه نیاز به روش های کنترل رفتاری دارد. این گروه محدوده وسیعی دارند که شامل گروه های زیر می باشند:
1- رفتار کنترل شده:
در این حالت با بیماران کوچکی روبرو هستیم که در حدود 3 تا 6 سالگی هستند و اغلب ملاقات های اول آن ها در مطلب دندانپزکی می باشد. واکنش آن ها نوعی کج خلقی محسوب می شود و ممکن است در جلوی میز منشی یا اتاق انتظار و حتی قبل از ورود به مطب اتفاق افتاده باشد. این رفتار با علامات گریه کردن، لگد زدن، بلند فریاد کشیدن و کوبیدن است- به اطراف شناخته می شود که ناشی از اضطراب حاد یا ترس می باشد. با این بیماران حتما باید راه ارتبطی برقرار کرد. کودک باید به فوریت از اتاق انتظار و دید بقیه بیماران دور شده تا این اضطراب به بقیه کودکان نفوذ نکند. کودک ناآرام و لجباز توسط والدین باید آرام گردد سپس با به وجود آوردن ارتباط صحیح با کودک مقدمات معالجه را فراهم می کنیم.
2- رفتار بی اعتنا و حسورانه:
این رفتار ممکن است ازکلیه گروه های سنی دیده شود ولی به طور مشخص در کودکان سنین دبستان بیشتر دیده می شود. این رفتار نیز تا حد زیادی قابل کنترل می باشد. کودکانی که به این گونه هستند مرتبا جملات نمی خواهم و دوست ندارم را به زبان می آورند. این کودکان لجوج وگاهی لوس هستند یک برخورد محکم و قاطع همراه با دستورات روشن، نحوه رفتار آنان را تغییر می دهد. این کودکان معمولا در صندلی دندانپزشکی نه تنها دهان خود را باز نمی کنند بلکه از صحبت کردن و همکاری نیز امتناع می ورزند غالبا چون با زور به مطب آورده شده اند آزادی و احترام خود را مخدوش می بینند با این گونه بچه ها با توسل به زور کارمان را شروع نمی کنیم. چنانچه کودک از معالجات دندانپزشکی ابراز نارضایتی کرد ما هم با او هم عقیده می شویم که هر چند این اعمال خوشایند نیست ولی برای وی لازم و ضروری می باشد و در ضمن این که با آن ها صادق هستیم بحث را به بهداشت دهان و مسواک و غیره می کشانیم تا به تدریج ارتباط کافی با طفل برقرار گردد.
3- کودک کم رو:
کم رویی فرم کم رنگ ترری از منغفی بودن تلقی می گردد و چنانچه با آن ها درست رفتار نشود واکنش آن ها بدتر شده و به رفتار غیر قابل کنترل تبدیل می گردد. این کودکان معمولا در بدو ورود پشت سر والدین مخفی شده و از آن ها جدا نمی شوند و هنگامیکه به طرف آن ها می رویم بعضی از حرکت افتاده و بعضی دیگر مردد شده و یا می گریند و گاهی با دست چشمان شان را گرفته تا ترس خود را مخفی کنند. گریه آن ها به نالیدن بیشتر شباهت دارد. این دسته کودکان افرادی هستند که به شدت تحت حمایت والدین می باشند توجه و احترام بیش از اندازه به کودک نیز باعث کمرویی طفل می گردد. به این دسته اعتماد به نفس می دهیم و راهنماییشان می کنیم این کودکان بعد از چند جلسه تبدیل به کودکان همکار و مثبتی می شوند.
4- گروه همکار تحت فشار:
در مرز بین همکاری مثبت و منفی هستند. این گروه معالجه را قبول می کنند ولی باطنا از این اعمال راضی و خشنود نیستند. در هنگام صحبت صدایشان می لرزد. و گاهی این لرزش به بدن وی هم سرایت می کند و گاهی این هیجان مانع از همکاری کودک می شود چنانچه محیط شاد و بدون استرسی را برای این کودکان فراهم می کنیم جزء بیماران همکار خواهند شد.
5- گروه گریان:
گریه صرفا عکس العمل خاص این گروه می باشد صدای فریاد کودک زیاد بلند نیست و قابل کنترل می باشد ولی صداهای هیجان زده کودک پایدار هستند و با وجود بی حسی موضعی از درد شکایت دارند. درمان این گروه به صبر و بردباری فراوان نیاز دارد گاهی والدین با دیدن گریه و زاری کودک شروع به دخالت در کار دندانپزشک می نمایند و مرتب می گویند حتما بی حسی نشده که ابراز درد می کند باید به این والدین گفت که دندانپزشک تا علایم بی حسی را در کودک مشاهده ننماید شروع به کار نخواهد کرد و به آن ها اطمینان بدهیم که گریه کودک ناشی از درد نیست و تنها برای جلوگیری از کار دندانپزشک کودک از این حربه استفاده می نماید.
دندانپزشك «لولو» نيست
از لحظهاي که داشت روي يونيت دندانپزشکي مينشست، جيغ ميکشيد و داد و فرياد ميکرد. کار وقتي بدتر شد که چشمش به سرنگ تزريق افتاد و پدر و مادرش را مجبور کرد او را با خود از اتاق معاينه بيرون ببرند. اين سناريويي است که احتمالا براي شما هم وقتي که کودکتان را به مطب دندانپزشکي ميبريد، تکرار ميشود. ولي واقعا چه کارهايي ميشود کرد تا کودک از مطب دندانپزشکي خاطره خوبي پيدا کند؟
قدم اول
اولين قدم اين است که پيش از رفتن به مطب با او صحبت کنيد و تلاش کنيد تا به او فرصت دهيد ترسهايش را بيان کند. ميتوانيد او را همراه خود به مطب ببريد و اجازه دهيد هنگامي که دندانپزشک روي دندانهاي شما کار ميکند، کودکتان نيز شما را تماشا کند. تماشا کردن کودکان ديگر که به آرامي نشستهاند و دندانپزشک مشغول درمان دندانهاي آنها است، الگوي خوبي براي کودکان به شمار ميرود. قدم بعدي آن است که او را هيچ وقت از دندانپزشک و آمپول نترسانيد! چرا که اين ترس براي هميشه در وجود او باقي خواهد ماند. کودکان عادت دارند هنگامي که پدر يا مادرشان همراه آنها وارد مطب شده و در کنار صندلي دندانپزشکي ميايستد، داد و فرياد کنند و آرام نگيرند. بنابراين در مقابل در اتاق معاينه يا درمان، کودکتان را به دندانپزشک و دستيار او بسپاريد و اجازه دهيد دندانپزشک بتواند با روشهاي کنترل رفتاري که آموخته است، کنترل کودک شما را در حين درمان برعهده گيرد. اگر در شرايطي لازم شد شما وارد اتاق شويد، تلاش نکنيد دستورات دندانپزشک به کودکتان را برايش تکرار کنيد زيرا کودک در يک زمان فقط ميتواند به يک منبع توجه داشته باشد و در غير اين صورت دچار سردرگمي خواهد شد. شما ميتوانيد براي القاي حس آرامش به او دستش را بگيريد.
به او جايزه بدهيد
اين مهم است که کودک تصور نکند براي اينکه در مطب دندانپزشکي همکاري کند، به او رشوه ميدهيد؛ چرا که اين يک تقويت مثبت به شمار نميآيد. تقويت مثبت براي کودک در صورتي اتفاق خواهد افتاد که وقتي او رفتار مطلوبي را از خود نشان داد، اين رفتار او را تشويق کرده و مورد ستايش و تقدير قرار دهيد.
نامهاي براي والدين
برخي از دندانپزشکان به ويژه متخصصان دندانپزشکي کودکان عادت دارند پيش از اولين جلسه حضور کودک شما در مطب، نامهاي براي شما ارسال کنند که در آن نکات ظريفي براي کنترل رفتاري کودکان در مطب درج شده است. مطالعه اين نامه و دفترچه راهنما ميتواند در اولين جلسه حضور کودک شما در مطب مفيد باشد.
صداقت با دندانپزشک
در صورتي که کودک شما، بيماري خاصي مانند صرع، ديابت، عقبماندگي ذهني و… دارد، تلاش نکنيد آن را از دندانپزشک پنهان نگه داريد؛ چون ممکن است در روند درمان کودک شما روي صندلي دندانپزشکي اختلالاتي رخ دهد که لازم است دندانپزشک و دستياران مطب، آمادگيهاي لازم را از قبل براي مقابله با اين شرايط داشته باشند. داروهايي را که نيز کودک شما در طول روز ميل ميکند، به طور دقيق براي دندانپزشک بيان کنيد تا شرايطي پيش نيايد که خود شما و کودکتان را براي هميشه از خاطره ملاقات با دندانپزشک هراسناک سازد.